Verkeersongeval – nabestaanden getuigen

impact
“Mijn vrouw moest dringend even weg,” zegt Ludo, “iets gaan regelen voor iemand anders. Zo was ze nu eenmaal, altijd in de weer voor alles en iedereen.” Zoon Paul knikt. “Impulsief soms ook. Eerst doen en daarna pas denken. Zo heeft ze waarschijnlijk, in gedachten verzonken en zonder na te denken, tussen twee auto’s de straat willen oversteken.” Ludo kijkt naar zijn zoon. “We waren er kapot van, dat kun je wel nagaan. Maar onze gedachten gingen diezelfde dag ook al uit naar de jongedame achter het stuur die haar aanreed.” Paul knikt. “We hebben meteen gezegd dat we haar niet schuldig achtten voor wat er gebeurd was. Vermoedelijk was dit ook voor haar een meer dan traumatische gebeurtenis.”

Bemiddeling
“Politie en slachtofferbejegening leveren prachtig werk,” zegt Ludo.  “Het is ten dele hun verdienste dat we rationeel en kalm bleven. Ze brachten ons daarom op de dag van het overlijden al op de hoogte van het bestaan van bemiddelingsdienst Moderator.” Zoon Paul beaamt dit. “Het is spijtig dat dit ons overkomen is, het verlies van moeder is groot, maar voor haar is het erger. Wij rouwen, maar zij worstelt met schuldgevoelens. Het helpt ons als mens dan ook geen stap verder als we haar beschuldigend benaderen.” Vader Ludo glimlacht.  “Integendeel, we willen haar verder helpen. Het gaat om een ongeluk. Punt. Via Moderator konden we haar die boodschap ook brengen. ”

 

Effect
“We hebben, samen met bemiddelaar Ines, een heel fijn en goed voorbereid gesprek gehad met Yvette,” zegt Paul. “Het raakte ons hoe kwetsbaar en ongelukkig ze was. Het heeft ons nog meer overtuigd van de reden waarom we het moesten doen. We hebben voorgesteld dat wij haar zullen helpen als ze ooit een klus in huis gefikst wil.” Vader Ludo vindt dat de dienstbaarheid naar Yvette toe ook helpt in de verwerking van het verlies. “Met onze uitgestoken hand brengen we mijn vrouw niet terug. Maar het is dan misschien toch niet allemaal voor niets geweest.”